30-ში დავამთავრე სამსახური და 18-მდე თავისუფალი ვარ! აღარც დილით ადრე ადგომა, აღარც სირბილი სართულიდან სართულზე... კაია, მაგრამ ვხვდები, რომ ძალიან გამაზარმაცა. ბლოგზე წერაც მეზარება... არადა დასაწერი ბევრია...
მინდა გასული წელი შევაჯამო, მაგრამ პრობლემა ისიცაა, რომ ბევრი არაფერი მახსენდება. ვზივარ ახლა და ვფიქრობ, ნუთუ არაფერი მოხდა 2009-ში ისეთი, ახლა უცებ რომ გამახსენდება და გაბრწყინებული თვალებით დავწერ.
ალბათ გზადაგზა გამახსენდება, ზოგი პირადი, ზოგიც სამსახურეობრივი ცხოვრებიდან. თუმცა რა, ზოგჯერ ვეღარც ვარჩევ სად იწყება პირადი და სად სამსახურობრივი. ისეთ კავშირშია ყველაფერი, ისე გამომდინარეობს ერთმანეთიდან, არც ღირს დაყოფა ალბათ.
პირველი და ყველაზე კარგი რაც გამახსენდა, ეს ბლოგია. სულ მინდოდა ბლოგი მქონოდა (მაქვს და ახლა რაღაც ალღო ვერ ავუღე, მაგრამ...). რამდენჯერმე ვცადე, მაგრამ რაღაც არ მომწონდა. მეგობარმა გამიკეთა პერსონალური გვერდი და ისეთიპირადული გამოვიდა, ისეთი რამეები მეწერებოდა, რომ უუუუ! აზრზე რომ მოვედი წავშალე ყველაფერი. ხშირად შეიძლება არ დავწერო, მაგრამ აქ რომ შემოვდივარ ვმშვიდდები, რაღც სხვა სამყაროში ვარ:)) პრინციპში ეს ხომ მინი სამყაროა, ერთი მთავარი მცხოვრებით და სტუმრებით :)) მოკლედ, მიყვარს! ძალიან!
ხო, აი კიდევ, ზაფხულში მეორე სამსახური დავიწყე. დოკუმენტური ფილმების გადაღება. პირველი ფილმის გადაღების ემოციებს ვერასოდეს დავივიწყებ. (იმ ფილმს აუცილებად დავდებ აქ). იმ სამსახურის დამსახურებაა, ცოტა უფრო სერიოზუულად რომ მოვეკიდე ბლოგებს.
მქონდა უმაგრესი ზაფხული. ერთი თვე, კარგი დასვენებით, სიფლებიან-ქობულეთიან-ბერვ კარგ ნაცნობ-მეგობრებიანად!
გასულ წელს კარგი ადამიანების გაცნობის წელიც იყო. უუ! ამაზე აქამდე არ დავფიქრებულვარ (აი ბლოგის ერთ-ერთი პლიუსი, სხვა უამრავთან ერთად).
ხო, კიდევ იყო ბევრი კარგი სემინარი, მასტერკლასი, კონფერენცია, ბევრი წასვლა-მოსვლა და ზოგჯერ გულისწასვლამდე მგზავრობა ახალციხე-თბილისი-ახალციხის მიმართულებით.
იყო ბევრი დაბადებისდღე და რამდენიმე ქორწილი. ხო, ვისურვებდი, რომ წელს უფრო მეტი ქორწილი იყოს, ვიდრე შარშან.
მოკლედ კარგი წელი იყო, თან ჩემი წელი იყო. წლის დასაწყისშივე გავითვისე ასტროლოგების ნათქვამი, აბა თქვენ იცით ხარებო და მითუმეტეს მერწყულო ხარებოო და ცოტა არ იყოს გაამართლა.
ცოტა წლის ბოლო აღმოჩნდა ცუდი. ჯერ ერთი იმიტომ, რომ ჩემი საყვარელი მობილური გამიფუჭდა. (იმდენად მიყვარს რომ ორი თვე ვერ გავიმეტე ხელოსნისთვის ჩამებარებინა მიზერულ ფასად. ორი დღის წინ გავყიდე და მენატრება. ერთ-ერთი ჩემი საყვარელი ნივთი იყო. ოდესმე ერთ პოსტს დავწერ საყვარელ ნივთბზეც). და ყველაზე ცუდი, რაც მოხდა ის იყო, რომ მეგობარს მამა დაეღუპა. ამაზე დავწერე კიდეც ``საშინელი ზარი``
მოკლედ, წლის ბოლო თვეებმა არ გამიმართლა. არ მინდა სევდიან ნოტაზე დავამთავრო... მჯერა, რომ მომავალი წელი უფრო კარგი იქნება, ვეფხვივთ ძლიერი (მომწონს ეს პატარა ფრაზა) და ბევრ კარგ რამეს ჩამოვწერ ერთი წლის შემდეგ!
მე ოპტიმისტი ვარ და მჯერა ამის! თქვენ?
No comments:
Post a Comment