ეს რა სათაურია, მაგრამ მოფიქრების უნარი აღარ მაქვს....აქაც ყველაფერი არეულია, ისე როგორ ჩემში და ამიტომ დავარქვი ასე ალბათ....
მარიკა გათხოვდა, მე მეჯვარე ვიყავი! პირველად ქორწილის მეჯვარე, თორემ ისე ნათლული კი მყავს და მალე კიდევ მეყოლება.
დაღლილი და ემოციებისგან დაწრეტილი ვარ. ერთ კვირაში ორი სრულიად განსხვავებული და საპირისპირო ემოციის გამკლავება მომიწია... დეიდის სიკვდილი და მეგობრის ქორწილი.... ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ არცერთი არ გამიცნობიერებია ბოლომდე და ჩემს ნაცვლად ვიღაც სხვა მოქმედებდა...
დავიღალე
ირგვლივ ყველაფერი ისე დუღს, ხანდახან მგონია, რომ ერთ დღეს მიწიდან რაღაც ამოსკდება, გარშემო ყველას და ყველაფერს წალეკავს, სადღაც სიღრმეში ჩაიტანს და წამებში ისევ ყველაფერი დამშვიდდება. ოღონდ მერე ირგვლივ ყველაფერი ძალიან თეთრი იქნება, ადამიანებს შავი ფერი აღარ ეცმებათ, არავინ არავის გალანძღავს და ერთმანეთის განსხვავებულ აზრებს მშვიდად მოისმენენ.
Subscribe to:
Posts (Atom)