თავისუფალი დღე, ბევრი ფიქრი და სიახლეების შიში

ოთხშაბათს ლექცია (თუ ტრენინგი) არ მაქვს და შემიძლია მთელი დღე ისე გავატარო, როგორც მინდა. სანამ აქ ვარ, მაქსიმალურად მინდა გამოვიყენო დრო და ის გაავკეთო, რაც სასიამოვნოც იქნება და სასარგებლოც. 

დღეს გარეთ გასვლა რომ დავაპირე, მაშინ აღმოვაჩნე, რომ წყალი აღარ მოდიოდა. ამ უსიამოვნო ამბის გამო  უარი ვუთხარი ნასტასიას ძალიან სასიამოვნო მიპატიჟებაზე და კიდევ ერთი ვიზიტის გადადებაც მომიწია. მერე ძალიან გავბრაზდი იმაზე, რომ მთელი დღით შეგვიწყვიტეს წყალი ამ სიცხეში და ამის შესახებ არავინ არ გაგვაფრთხილა. ოღონდ მერე, საღამოს, გავიგე, რომ საინფორმაციო გამოშვებიდან გავუფრთხილებივართ და პირის დასაბანი წყლის გარეშე მხოლოდ იმიტომ დავრჩი, რომ დიდი ხანია ტელევიზორის არსებობა აღარ მახსოვს.

ისევ დავიწყებთ თავიდან

ერთ რაღაცაში ძალიან, ძალიან რომ გიმართლებს, მეორე ზუსტად იმ დროს რატომ ირევა, თან ისე გახარების უნარსაც რომ გაკარგვინებს.... ეს ის კითხვაა, მთელი ორი კვირაა რომ მაწვალებს და მოსვენების საშუალებას არ მაძლევს.

მითხრეს, ეს ალბათ იმიტომ, რომ წონასწორობა შეინარჩუნოო... ოღონდ, არ ვიცი მაშინ რა უნდ ქნა, არეული გაცილებით მძიმე რომაა....